Alejo Pérez
Artistiek Leider Muziek
De Argentijnse dirigent Alejo Pérez wordt geroemd om zijn stilistische trefzekerheid en om de helderheid waarmee hij de meest complexe partituren tot leven brengt. Vandaag is hij niet meer weg te denken uit het internationale opera- en concertlandschap. De afgelopen jaren tekende Pérez voor bejubelde uitvoeringen op de Salzburger Festspiele (Faust), in de Wiener Staatsoper (Werther), de Semperoper Dresden (Katja Kabanová) en Teatro Colón (Buenos Aires) (Parsifal, Der Rosenkavalier, Ariadne auf Naxos) en het Grand Théâtre de Genève (Oorlog en Vrede, Lady Macbeth van Mtsensk en Chovansjtsjina). In het seizoen 25/26 debuteert hij aan de Opera van Göteborg en met het Symfonisch Orkest van Bilbao in het Teatro Arriaga en keert hij terug naar Teatro Colón voor opera en concerten. Dit seizoen viert Pérez zijn afscheid bij Opera Ballet Vlaanderen met een nieuwe productie van Parsifal en met Das Lied von der Erde en Beethovens Zesde Symfonie. Als muziekdirecteur sinds 2019 heeft hij aanzienlijk bijgedragen aan de muzikale identiteit van het huis. In Opera Ballet Vlaanderen oogstte Pérez veel bijval met markante producties van Pelléas et Mélisande (Sidi Larbi Cherkaoui & Damien Jalet/ Marina Abramović), Lohengrin (David Alden), Don Carlos (Johan Simons), Der Schmied von Gent (Ersan Mondtag), Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny (Ivo van Hove), Tristan und Isolde (Philippe Grandrieux), La clemenza di Tito (Milo Rau), Jenůfa (Robert Carsen), Salome (Ersan Mondtag) en Wozzeck (Johan Simons). Alejo Pérez werkte als gastdirigent met verschillende internationaal gereputeerde orkesten, waaronder Orchestre Philharmonique de Radio France, Tokyo Metropolitan Symphony Orchestra, Philharmonia Orchestra, Orchestre de la Suisse Romande, Orchestra del Maggio Musicale Fiorentino, Seoul Philharmonic Orchestra, Adelaide Symphony Orchestra, SWR Symphonieorchester, NDR Symphonieorchester, Gürzenich-Orchester Köln, Deutsches Symphonie-Orchester Berlin, Deutsche Kammerphilharmonie Bremen en Ensemble Intercontemporain. Ook werkt hij op regelmatige basis samen met Staatsoper Stuttgart (Medea, L'amour des trois oranges, Werther), Opéra de Lyon (Pelléas et Mélisande, Die Gezeichneten, GerMANia, Uit het dodenhuis), Teatro dell’Opera di Roma (La Cenerentola, De neus, Lulu, De vuurengel) en Tokyo Nikikai Opera (Der Freischütz, Gogo no eiko en Die Frau ohne Schatten). Daarnaast brachten verschillende opdrachten hem naar de Lyric Opera of Chicago, het Nieuwe Nationale Theater Tokyo, Opéra Bastille, Oper Köln, Oper Frankfurt, Oper Leipzig, de Noorse Nationale Opera, Teatr Wielki in Warschau en De Munt. Tussen 2009 en 2012 was Pérez artistiek leider muziek bij het Teatro Argentino de La Plata, waar hij verschillende internationaal gewaardeerde voorstellingen leidde. Vanaf 2010 was hij een van de hoofddirigenten van het Teatro Real Madrid onder leiding van Gerard Mortier, waar hij nauw samenwerkte met het Orquesta Sinfónica de Madrid voor concerten en gewaardeerde producties van Rienzi, Don Giovanni, Death in Venice, Golijovs Ainadamar en Rihms Die Eroberung von Mexico.
Alejo Pérez studeerde compositie, directie en piano in Buenos Aires en vervolmaakte zich in Karlsruhe bij Peter Eötvös. Zijn eerste stappen zette hij als assistent bij Peter Eötvös, Michael Gielen en Christoph von Dohnányi bij het NDR Symphonieorchester. In 2019 kreeg Pérez de Konex Platinum Award voor zijn artistieke verwezenlijkingen, een van de hoogste onderscheidingen in zijn vaderland Argentinië.
