Now Playing: The Indian Queen

Beeld je in: een voorstelling waar gesproken drama, muziek, dans en spectaculaire decors op een evenwaardige manier samenkomen. Dat is de dramatic opera in het zeventiende-eeuwse Londen. The Indian Queen voorziet muziek van barokcomponist Henry Purcell en tekst van John Dryden en Robert Howard. Regisseur Guy Cassiers waagt zich aan deze cocktail van opera en theater en doet er een hedendaags jasje om.

20191003 indianqueen 1170 Frederic Lovino

Een dramatic opera, wat is dat?

Toen het genre van de opera voor het eerst van Italië naar Engeland kwam overwaaien, gaven de Engelsen er hun eigen draai aan. In de zeventiende eeuw hield Engeland namelijk nog sterk vast aan hun sterke traditie van gesproken drama. Terwijl in de Italiaanse traditie alles op muziek werd gezet, werd de Engelse definitie van opera een hybride mix van gesproken drama, muziek en dans, uitgedost in een spectaculaire scenografie. Dit soort ‘laboratorium’ waar de verschillende disciplines samenkwamen, werd een dramatic opera genoemd. Een beetje vergelijkbaar met wat we vandaag kennen als een musical. In zo’n dramatic opera staan muziek en vertelling tegenover of naast elkaar, anders dan in de Italiaanse opera waarin muziek de tekst ondersteunt. De traditionele Italiaanse opera zou in Engeland pas omarmd worden in de achttiende eeuw.

Preview 20191003 indianqueen 0415

Thema

The Indian Queen is een kruising tussen een familiesoap en politiek drama. Het heroïsch drama gaat als volgt: de mysterieuze krijger Montezuma helpt het Peruviaanse leger aan een overwinning. Als beloning vraagt hij de hand van Orazia, dochter van de Inca-heerser. Nadat Montezuma afgewezen wordt, sluit hij zich aan bij de vijand, de Mexicanen. Ook Acacis, de zoon van de Mexicaanse koningin Zempoalla, houdt van Orazia. Montezuma neemt de Inca en Orazia gevangen, waarna Zempoalla’s generaal Traxalla hen ontvoert om hen te executeren. In een poging om Orazia te redden, worden Montezuma en Acacis zelf gevangen genomen. Orazia moet wel een heel speciale vrouw geweest zijn, want ook Traxalla wordt verliefd op haar. Zempoalla en Orazia houden beiden dan weer van Montezuma. Wat er nog op het programma staat? Een tovenaarsconsult, twee duistere huwelijksaanzoeken, een duel en een onverwachte verschijning en de onthulling van de de ware identiteit van Montezuma. Alles mondt uiteindelijk uit in een wanordelijke toestand dat alles behalve een happy end genoemd kan worden (of toch in de versie van Guy Cassiers).

Opdracht

Denk eens na: wat zou jij doen? Kies je voor de liefde of voor de plicht?

Preview 20191003 indianqueen 0810

Muziek

Henry Purcell stond bekend voor zijn muzikale expressie in zijn muziek, naar de normen van de barokperiode. Hij was de componist van de opera Dido and Aeneas, een van de weinige ‘echte’ Engelse opera’s in de zeventiende eeuw. Daarna veranderde hij van koers en schreef hij voornamelijk muziek voor toneelstukken. Zoals eerder aan bod kwam, was het gesproken drama veel populairder in Engeland. Purcell componeerde voor The Indian Queen, maar kon enkel muziek voorzien voor de proloog en het tweede en derde bedrijf. Hij stierf voordat hij de dramatic opera kon afwerken. Zijn broer Daniel Purcell voltooide een ‘masque’, een toneel-, muziek- en dansspektakel, voor het vijfde bedrijf.

Opdracht

Kennen jullie nog voorstellingen of films waar er zowel gezongen als gesproken wordt? Of voorstellingen waar net enkel gezongen wordt? Zo ja, welke?

Preview 20191003 indianqueen 0292

Regie

Een ‘eerste versie’ van The Indian Queen bestaat niet waardoor iedere enscenering haar eigen keuzes moet maken. Zo besloten regisseur Guy Cassiers en barokspecialiste Emmanuelle Haïm de happy end van Daniel Purcell te schrappen. Verder vulden ze ook plaatsen op met andere composities van Henry Purcell en een instrumentaal werk van Matthew Locke, een tijdgenoot van Purcell.

Guy Cassiers

In zijn enscenering van The Indian Queen heeft Cassiers de bestaande interdisciplinariteit versterkt en vertaald naar een eigentijdse theatraliteit. Hij maakt hierbij gebruik van visuele technologie: de scenografie van de voorstelling bestaat uit vijf projectieschermen van verschillende groottes die zowel verticaal als horizontaal kunnen bewegen en dus verschillende configuraties kunnen vormen. Het verhaal wordt bijgevolg op twee manieren verteld door middel van een film-versie en een live-versie. De twee versies van het verhaal zijn elkaars ontmaskering. De ene versie zegt wat de andere verzwijgt, en omgekeerd. De filmische laag vertelt een uitbundige, barokke versie van de plot, met een focus op de politieke implicaties van het verhaal. Op het toneel speelt zich een sobere versie van de feiten af, inzoomend op het intieme. Op film is het geluid weggelaten. De acteurs spreken live en volgen het ritme van de projectie, al zijn er momenten waarop de synchroniciteit wordt doorbroken. Een ‘bruiteur’ zorgt live voor de geluiden die op film te zien zijn.

Preview 20191003 indianqueen 0366

Op de schermen verschijnen ook foto’s van de Mexicaanse oorlogsreporter Narciso Contreras, gemaakt in conflictgebieden in het Midden-Oosten. Ze tonen het onzichtbare en anonieme lijden van oorlog en geweld. Deze beelden vormen daarom een kritiek tegen de koloniale ideologie van de zeventiende eeuw. Omdat het verhaal gaat over helden en heersers, komt de ‘gewone mens’ in de dode hoek terecht. De foto’s onthullen het verhaal van talloze anonieme slachtoffers van geweld en gedwongen ballingschap, van moderne vormen van invasie en imperialisme.

Opdracht
  1. Weet je wat kolonisatie is?

  2. Ken je conflictgebieden in het Midden-Oosten?

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Volg ons