Johanne en Cynthia herinneren zich nog levendig de première in Avignon: de zuiderse wind die voelbaar was op het openluchtpodium, de sterren die schitterden in de heldere nacht boven de stad, de koude stenen van het pauselijk paleis waar de voorstelling plaatsvond… 'Ik begon spontaan te glimlachen bij het terugzien van het decor in de repetitiezaal', vertelt Cynthia. Ze hadden toen weinig besef welke impact de voorstelling zou hebben: 'Ik had al van het festival gehoord, maar ik was er nog nooit geweest en had geen specifieke verwachtingen. Wel merkten we dat dit voor Anne Teresa een heel belangrijke productie was en er veel prestige hing aan het festival', herinnert Johanne.
De in 1992 nog piepjonge dansers hebben de productie in Avignon niet alleen mogen opvoeren, ook bij het creatieproces waren ze nauw betrokken. 'We kregen van Anne Teresa veel verantwoordelijkheid om als danser zelf bewegingen en frases uit te denken', zegt Cynthia. 'Het verzamelen van materiaal was een lang en spannend proces, we werkten zowel individueel als in groep.' Hun inspiratie haalden ze bijvoorbeeld uit dierenbewegingen, gebarentaal, films en musicals. Op een organische manier ontwikkelde zich een bewegingstaal die uiteindelijk versmolt met de concertaria’s van Mozart.
