Florentina Holzinger is een van de spraakmakendste choreografen van het moment.
Haar werk balanceert op het scherp van de snee: prijzen én controverse volgen haar overal. In haar zesde passage in DE SINGEL duwt ze opnieuw tegen grenzen – die van ballet, popcultuur en hoge kunst, die van het lichaam en het publiek. Haar transgressieve stijl moet een beetje pijn doen, zegt ze zelf. En daar mogen bloed, naakt en lichamelijke uitputting niet bij ontbreken. A Year Without Summer speelt zich af in 1816, de koudste zomer in de Europese geschiedenis. Terwijl Mary Shelley haar Frankenstein schreef, fantaseerde ze over een genie dat de natuur naar zijn hand zet. Holzinger vertaalt dat idee naar het nu: een apocalyptische kijk op kunstmatig leven en klimaatverandering. De lichamen op de scène worden proefkonijnen voor extreme weersomstandigheden, tot voorbij de perversie. Niemand weet destructieve denkbeelden zo meedogenloos en fascinerend op scène te brengen als zij.