Mozart / Concert Arias.

Bovenstaande scène speelt zich af op de klanken van Ch’io mi scordi di te, getekend Wolfgang Amadeus Mozart. Het is een van de tableaus uit Mozart / Concert Arias, de Rosas-productie waarmee Anne Teresa De Keersmaeker in 1992 het Festival d’Avignon verblufte. Vandaag mogen de dansers van Opera Ballet Vlaanderen die choreografische mijlpaal aan hun repertoire toevoegen.

Na het rigoureuze minimalisme van haar vroegste producties vond De Keersmaeker in Mozart een gids naar een vrijere en complexere bewegingswereld. Zijn concertaria’s, veelal geschreven voor bevriende zangeressen, zijn als miniopera’s: stuk voor stuk bevatten ze het concentraat van zijn theatergenie. Staat de liefde steevast centraal, dan toont die al haar gezichten – van de gelukzaligste glimlach tot de wrangste grimas.

Net als Mozart laat De Keersmaeker iedere aria anders dansen. In een decor dat de intieme sfeer van salons en boudoirs ademt, gaan dertien dansers en drie zangeressen diverse allianties aan. Nu eens schaduwen hun bewegingen die van de piano of het orkest, dan weer is de stem een leidraad. Hier en daar wordt geknipoogd naar Mozarts leven en liefdes. En soms gaat alle logica vrolijk overboord.