Creature: de personages

'Ik hoop dat ik het publiek met mijn vertolking zover kan brengen dat ze de emoties van Marie in zichzelf voelen.'

di 20 dec 2022

Preview Filip Van Roe Creature Akram Kahnportretenrehearsal1magazine DSC0066

Claudio Cangialosi - Creature

Creature is een boeiend personage omdat hij zoveel facetten heeft. Hij wordt slecht behandeld en is erg getormenteerd. Hij kent ook een bepaalde schizofrenie. Alles zou zich ook in zijn hoofd kunnen afspelen. Hij weet niet zeker of hij wel ziet wat hij ziet, of hij voelt wat hij voelt. Tegelijk is het een kinderlijk figuur. Hij is naïef. Niemand heeft hem ooit aangeraakt. Wanneer Marie hem wel aandacht geeft, denkt hij dat dat het begin van iets meer zou kunnen zijn. Niet iets seksueels – zo is hij helemaal niet – maar hij is razendbenieuwd hoe het zou zijn een relatie te hebben. En daardoor verliest hij de trappers wanneer Marie toenadering zoekt.

Net zoals Giselle vertelt Creature echt een verhaal en ik hou enorm van dat soort voorstellingen. In Giselle danste ik Albrecht en ik verloor mezelf compleet op het podium. Ik ben dol op Akram Khans werk wegens zijn aandacht voor details en vooral voor de intentie die achter elke beweging schuilt. Akram doet choreografisch zulke boeiende dingen, maar wat zijn bewegingen vooral zo sterk maakt is dat je elk gebaar met een reden uitvoert. Het is geen beweging om de beweging. Alles heeft betekenis.

Preview Filip Van Roe Creature Akram Kahnportretenrehearsal1magazine DSC9725

Ruka Nakagawa - Marie

Het begin van een repetitieproces is altijd zwaar, want je moet zoveel stappen leren en tellen en tegelijk moet je een manier vinden om in je karakter te komen. Mavin Khoo heeft ons al veel verteld over wie Marie en Creature zijn. Marie is een erg sterke vrouw. Vorig jaar heb ik de rol van Giselle gedanst. Zij was ook sterk maar op een andere manier; Zij was een soort leider in haar dorp, in de groep van vrouwen rondom haar. Ze stond altijd op het voorplan, terwijl Marie in de hoek staat schoon te maken. Ze doet haar plicht, dag na dag, en niemand ziet haar echt.

Voor een westers publiek zal het misschien niet altijd duidelijk zijn waarin de vrouwelijke kracht van Marie schuilt. Je moet haar dan ook bekijken door de bril van een oosters feminisme. Ze is zo puur, een meisje nog. Niemand heeft haar ooit aangeraakt en ze weet niet goed hoe ze daarop moet reageren wanneer dat wel gebeurt. Tegelijk heeft ze de kracht van een volwassen vrouw die het in zich heeft voor anderen te zorgen. Ze zegt misschien niet veel, ze geeft geen weerwoord, maar dat betekent niet dat ze alles zo maar aanvaardt. Daar herken ik mezelf wel in. Ik ben Japanse en in onze cultuur protesteren we misschien niet zo veel, maar dat betekent niet dat we geen meningen hebben. Als iemand me pijn doet, ga ik bijvoorbeeld geen excuses eisen. Ik leg het gewoon naast me neer. Dat is sterker dan dat ik het conflict zou aangaan, denk ik, want dan verlaag ik me tot het niveau van diegene die me gekwetst heeft.

Er zit zoveel in deze voorstelling waar mensen zich in zullen herkennen. Marie wil Creature beschermen, ze vindt hem schattig, zoals mensen van hun huisdier kunnen houden. De Majoor daarentegen jaagt haar schrik aan. Hij raakt haar aan op een akelige manier en hij bekijkt haar op een wijze die haar angst inboezemt. Dat is een gevoel dat elke vrouw wel kent. Wat we trachten te bereiken met dit stuk is dat mensen emoties beleven. Het is zoals Akram Khan zegt: misschien begrijp het publiek niet alles, maar mensen moeten wel vanalles voelen. Ik kan me in het algemeen niet zo goed in woorden uitdrukken. Daarom ben ik ook beginnen te dansen, dat is hoe ik dingen overbreng. Ik hoop dat ik het publiek met mijn vertolking zover kan brengen dat ze de emoties van Marie in zichzelf voelen.

Preview Filip Van Roe Creature Akram Kahnportretenrehearsal1magazine DSC1352

Claudia Gil Cabus - Marie

Alle klassieke dansstukken gaan in essentie over de liefde. Creature is echter geen romantisch liefdesverhaal. Marie houdt als een moeder, of als een zus, van Creature. Liefde kan zoveel kanten hebben en het is goed dat ook eens een andere zijde belicht wordt, maar dat maakt het wel wat tricky om te dansen. Giselle was wel een echte love story, en daar kon ik makkelijk aansluiting bij vinden. Ik herkende de liefde die ik zelf al voor partners had gevoeld. Dit is lastiger, het is een delicate evenwichtsoefening voor me. Ik heb geen kinderen en ik probeer me daarom vooral voor de geest te halen hoe mijn moeder mij als kind benaderde. Haar gebaren, haar liefkozingen… die inspireren me.

Het is erg fijn om werk van Akram Kahn te dansen. Elk gebaar heeft betekenis en komt echt vanuit het innerlijk, vanuit de psychologie van de personages. Die aandacht voor de intentie achter de beweging is de kracht van Akrams werk. Ik voel me ook verbonden met Marie, al heeft ze een heel andere persoonlijkheid dan ikzelf. Ze heeft een immense innerlijke kracht. Met onze westerse ogen zouden we misschien denken dat ze eerder zwak is, omdat ze zo stil blijft, maar die blik moeten we uitschakelen. Het is mooi dat Akram en Mavin ons een oosterse manier van kijken aanreiken. Ook de muziek van Vincenzo Lamagna is net als bij Giselle opnieuw bijzonder atmosferisch.

Preview Filip Van Roe Creature Akram Kahnportretenrehearsal1magazine DSC1524

Philipe Lens - Creature

Ik zie Creature als een soort van wezen van Frankenstein, een cyberborg-achtig creatuur (half mens, half machine dus) dat uit verschillende lichaamsdelen is samengesteld. Hij leeft vooral in zijn eigen wereld. Hij beeldt zich dingen in die er niet zijn, heeft episodes van paranoia. In mijn ogen is hij een volwassen man die een kinderlijke manier van denken heeft. Mentaal is hij als een tienjarige, er zijn nog zoveel dingen die hij moet ontdekken. Hij is erg eenzaam en geïsoleerd. Zijn gemeenschap duwt hem weg omdat hij anders is. Dat wordt het moeilijkste aan deze rol, dat ik mezelf ook wat zal moeten isoleren om Creature te kunnen vertolken. Ik ben een methodische danser. Ik moet echt in de diepte gaan en proberen uit te zoeken hoe iemand in zijn situatie zou reageren. Ik beeld me bij bepaalde scènes in dat hij tien dagen alleen in een isoleercel heeft gezeten en compleet gek wordt.

Mavin Khoo reikt me ook wel handvaten aan om die waanzin te verkennen. Dan zegt hij: ‘Stel je voor dat je een ring in je oor hebt en dat je die er met de beste wil van de wereld niet uitkrijgt. Hoe ga je dat tonen met je lichaam?’ Zoiets moet je dan zo natuurlijk mogelijk proberen over te brengen. Het is wel dans natuurlijk – dat is de taal die we gebruiken – maar het dierlijke, het gekke, de psychosen: die wil ik zo overtuigend mogelijk op de scène tonen.

Ik hoop dat toeschouwers iets zullen opsteken van Creature. Dat ze mensen die anders zijn bijvoorbeeld kunnen appreciëren voor wie ze zijn. Creature gaat voor mij ook over hoe we omgaan met mensen die niet met de stroom mee kunnen zwemmen. Ik heb bijvoorbeeld een broer met een beperking. Hij is 28 nu en leeft grotendeels in zijn eigen wereld. Bij zijn geboorte zeiden dokters dat hij nooit zou kunnen stappen of schrijven of praten. Maar in onze familie werd hij altijd als een normaal iemand behandeld en dankzij die liefdevolle omkadering kan hij dat nu allemaal wel, op zijn eigen manier. Mijn broer is zeker een inspiratiebron voor me bij deze voorstelling.

Preview Filip Van Roe Creature Akram Kahnportretenrehearsal1magazine DSC9942

Ontdek Creature

Foto's: Filip Van Roe

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Volg ons