Furioso

Furioso van de Australische choreografe Meryl Tankard werd wereldberoemd door de virtuoze choreografie, deels aan touwen in de lucht uitgevoerd. Het is een vurig en passioneel danstheaterstuk waarin de grenzen van mannelijkheid en vrouwelijkheid tot het uiterste gedreven worden. Door middel van spectaculaire bewegingssequenties werkt deze gedanste tragedie als een utopisch droombeeld van een hereniging van voormalige minnaars.

Twelve Ton Rose van Trisha Brown baseert zich op delen uit Anton Weberns Vier stukken voor viool en piano. Brown bestudeerde Weberns twaalftoonstechniek, waaraan ook de titel van haar stuk refereert. In een poëtisch spel, waar- in licht beweging zichtbaar maakt en duisternis beweging doet verdwijnen, focust Brown op verstilling. Twelve Ton Rose is zonder twijfel een van Browns meest beroerende choreografieën en een meesterwerk van de moderne dans.

Dialoog geldt dan weer als een van de meest iconische werken van de Belgische oermoeder van de dans en oprichtster van Ballet Vlaanderen Jeanne Brabants. Deze intieme pas-de-deux handelt over een man en een vrouw die uit elkaar gegroeid zijn en niet meer met elkaar lijken te communiceren. Het sluit daarmee inhoudelijk naadloos aan bij het werk van Meryl Tankard binnen dit drieluik. Met Dialoog maakte Jeanne Brabants een van haar meest poëtische voorstellingen.

Deze voorstellingsreeks van Furioso is opgedragen aan Judith Meschke (1966 - 2018), een kostuumontwerpster en briljante kunstenares die vol gratie dromen vertaalde naar realiteit.